Een verborgen herinnering - Dunya Breur

Na het binnenvallen van de Duitse bezetter werd de schilderes Aat Breur-Hibma met haar man Krijn Breur actief in het verzet. Beiden zijn verraden en in november 1942 opgepakt. Krijn is gefusilleerd. Aat is in september 1943 in vrouwenconcentratiekamp Ravensbrück terechtgekomen en werd daar in april 1945 door het Russisch leger bevrijd. Zij heeft het kamp overleefd, maar de gebeurtenissen aldaar hebben een duidelijke stempel op haar leven gedrukt. Haar dochter Dunya Breur is met haar meegegaan na de arrestatie, zij was toen een baby van vier en een halve maand. Voordat Aat op transport naar Duitsland ging, heeft ze de zorg over haar dochter echter overgedragen aan haar ouders, die de baby hebben opgehaald aan de poort van de gevangenis in Utrecht waar Aat na haar arrestatie met haar dochter was terecht gekomen. Dunya was te klein om te beseffen wat er allemaal gebeurde en na de oorlog praatte haar moeder thuis niet over wat ze had meegemaakt. Dunya groeide op. Ze voelde wel dat er iets aan de hand was, dat er iets uiterst pijnlijk werd verzwegen, maar wat precies, dat wist ze niet. Geleidelijk aan kwam ze er achter dat haar moeder in een concentratiekamp had gezeten. In 1980 kreeg ze de tekeningen, die Aat in Ravensbrück maakte, voor het eerst te zien. Dunya heeft toen de nog levende geportretteerden opgezocht en aan het woord gelaten. Voor het eerst vertelde haar moeder haar wat ze allemaal had doorgemaakt. Met alle gegevens en getuigenissen die haar onderzoek haar opleverden heeft zij een ‘Een verborgen herinnering’ geschreven, een historisch document over het vrouwenconcentratiekamp Ravensbrück waar duizenden vrouwen en kinderen gevangen zaten en stierven. Alle mogelijke aspecten van het kamp belicht zij; de transporten, de appèls, het werk, de verschillende nationaliteiten, de zieken en de artsen, de kinderen in het kamp, het kampleven, de rangen waarin de vrouwen werden ingedeeld, de straffen, het verzet, de SS’ers, de Russen, de bevrijding, de nasleep. En ze toont de door haar moeder gemaakte tekeningen. Voortdurend laat ze vrouwen aan het woord die het kamp overleefden.

meer info